Vandaag gaan we eindelijk weer naar buiten. Het township in.

Om een uur komen we weer terug want de dames van de nurision en warehouse willen heel graag nog een keer volleyballen.

Het bezoek aan het township is erg confronterend. Met ons gaan ook 2 medische studenten mee.

Zij zijn ook vrijwilligers.

Eerst zien we een vrouw die al 22 jaar op bed ligt en verlamd is en eigenlijk alleen haar armen en kan gebruiken. Ze is door haar man geslagen en daarbij ongelukkig terecht gekomen.

Het is verbazend te zien hoe positief zij in het leven staat . Haar dochter is haar mantelverzorgster.

Daarna komen we bij andere oudere mensen die eigen lijk de zorg niet van hun kinderen krijgen. Medicijnen worden niet gegeven of er is geen zorg. Het is dan moeilijk en de oudere vrouwen worden niet beter.

Ook een vrouw die verzorgt word door haar moeder ze heeft een beroerte gehad en kan moeilijk accepteren dat haar dit is overkomen. Triest.

Bij een van de vrouw achter hun huis was een ruimte gemaakt en er stonden stoelen.

Het was hun kerk. Foto gemaakt van een bijbel . Elke dag is er een dienst om 6 uur in de avond.

Als we om 1 uur binnen zijn kan er worden gebald. Er is nu ook een school klas op de het speelveld.

Zij hebben doen ook mee. Echter de tempratuur loopt deze dag weer aardig op dus zijn we om 2 uur

gestopt.

We moesten wat langer wachten tot de bus ons kwam ophalen.

Vanavond gaan we ter gelegenheid van mijn afscheid uit eten. We waren met 18 personen.

Ik heb nog nooit zo’n lekker stuk vlees gegeten. En dat voor een tientje. Zuid Afrikaans vlees. Top.

Daarna naar huis. Later zijn nog uit geweest.